Jadąc do Szczecina od strony Goleniowa, Kołbaskowa czy tez północnych dzielnic nietrudno zauważyć zielone wzgórza Puszczy Bukowej. To właśnie temu terenowi, obfitującemu w przebogatą faunę i florę, poświęcona jest książka „Puszcza Bukowa, Między Kulturą a Naturą”. Prezentacja wydawnictwa odbyła się wczoraj w Książnicy Pomorskiej.
Region naprawdę niewielki, długości kilkunastu kilometrów, szerokości kilku kilometrów, gdzie mamy takie nagromadzenie przebogatego krajobrazu geologicznego, dziedzictwa przyrodniczego, ale przede wszystkim gdzie mamy takie nagromadzenie dziedzictwa kulturowego. W górach Bukowych teren, chociażby w rejonie Jeziora Szmaragdowego, tak naprawdę w dużej mierze nie jest naturalnie ukształtowany teren. Są to dawne hałdy kopalniane. Przyroda i człowiek idą w parze, oddziałują na siebie. Ale to, co jest najpiękniejsze to to, że przyroda odzyskuje to, co jej zabrano.
– O górach Bukowych mówił dr Paweł Migdalski z Instytutu Historycznego Uniwersytetu Szczecińskiego.
Inicjatorem powstania wydawnictwa jest Nadleśnictwo Gryfino.
Postanowiliśmy odkryć te wszystkie sekrety związane z kulturą. Puszcza Bukowa jawi nam się najczęściej jako ten obszar porośnięty drzewami, obszar przyrodniczy. Natomiast musimy pamiętać, że pod koronami buków znajduje się mnóstwo tajemnic historii. Wiemy o nich pobieżnie. Widzimy kamień, mijamy jakiś drogowskaz z wykutymi nazwami, natomiast bardzo mało jest informacji o tym, dzięki komu stanęło to w puszczy, czemu służyło. W związku z tym o historii i ludziach, którzy tę historię tworzyli i wpływali na kształt puszczy Bukowej, jest książka „Puszcza Bukowa, Między Kulturą a Naturą”.
– O ponad 300 stronicowej książce mówiła Lidia Kmiecińska z Nadleśnictwa Gryfino.