W 2021 r. dzięki wsparciu finansowemu Fundacji Polska Grupa Energetyczna Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Stargardzie zrealizowało projekt: „Dare est docere reddere…” („Dawać znaczy uczyć odwzajemniania”). Jego przedmiotem był zakup eksponatu muzealnego tj. dzwonu z 1735 r. pochodzącego z fundacji związanego ze Stargardem Wilhelma Vossa, którego 1703 r. król szwedzki Karol XII (1682-1718) mianował nadwornym adwokatem w Greifswaldzie.
W 1715 r. przeszedł na służbę króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I (1688-1740) i wówczas otrzymał stanowisko nadwornego urzędnika skarbowego w Stargardzie.
Prace związane z odlaniem dzwonu zostały ukończone 28 grudnia 1735 r. Jego twórcą był znany szczeciński ludwisarz – Johann Heinrich Scheel (zm. 1770 r.). Odlane przez niego dzwony znajdowały się w wielu miejscach na Pomorzu, w północno-wschodniej Brandenburgii i wschodniej Meklemburgii.
Zakupiony dzwon będzie prezentowany na wystawie stałej „Stargard – miejsce z historią. Stargard od czasów późnego średniowiecza do lat 20. XX wieku” w Bastei.
W 2021 r. dzięki wsparciu finansowemu Fundacji Polska Grupa Energetyczna Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Stargardzie zrealizowało projekt: „Dare est docere reddere…” („Dawać znaczy uczyć odwzajemniania”). Jego przedmiotem był zakup eksponatu muzealnego tj. dzwonu z 1735 r. pochodzącego z fundacji związanego ze Stargardem Wilhelma Vossa, którego 1703 r. król szwedzki Karol XII (1682-1718) mianował nadwornym adwokatem w Greifswaldzie. W 1715 r. przeszedł na służbę króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I (1688-1740) i wówczas otrzymał stanowisko nadwornego urzędnika skarbowego w Stargardzie.
Prace związane z odlaniem dzwonu zostały ukończone 28 grudnia 1735 r. Jego twórcą był znany szczeciński ludwisarz – Johann Heinrich Scheel (zm. 1770 r.). Odlane przez niego dzwony znajdowały się w wielu miejscach na Pomorzu, w północno-wschodniej Brandenburgii i wschodniej Meklemburgii.
Zakupiony dzwon będzie prezentowany na wystawie stałej „Stargard – miejsce z historią. Stargard od czasów późnego średniowiecza do lat 20. XX wieku” w Bastei.