„Zdrapki Wielkopostne” do odbioru w Twoim Radiu

Zdrapka Wielkopostna to sprawdzone narzędzie pomocne w przeżywaniu Wielkiego Postu, szczególnie dla tych, którym Post zazwyczaj umyka pośród codziennych obowiązków. Twoje Radio jest patronem medialnym tego przedsięwzięcia. Mamy dla Was zdrapki. Możecie je odebrać w siedzibie Twojego Radia od poniedziałku do piątku, od 9 do 15 (wejście od strony ul. Wojska Polskiego, II piętro, Dział Reklamy i Promocji Twojego Radia”.

 

 

Dlaczego powstała Zdrapka?

Zdrapka Wielkopostna to 40 ćwiczeń dla ducha i ciała przeznaczonych na Wielki Post, umieszczonych na papierowej planszy zakrytej zdrapką. Każdego dnia zdrapujemy pole, na którym jest zadanie związane z trzema filarami Wielkiego Postu – postem, jałmużną i modlitwą. Pomocą w realizowaniu danego zadania są materiały umieszczane na stronie www.zdrapkawielkopostna.pl, dostępne również na Facebooku i kanale YouTube.

Zdrapka jest przede wszystkim narzędziem duchowym pomocnym w zmianie własnego życia, porządkowaniu relacji z Bogiem i z ludźmi. Wyzwala energię do podjęcia działania i dokonania zmiany w życiu. Pomysł na Zdrapkę jest prosty, a jej działanie niezwykle wciągające, o czym świadczy rosnąca liczba użytkowników w Polsce i na świecie.

 

Organizator

Organizatorem akcji jest polska Wspólnota Życia Chrześcijańskiego (WŻCh), czyli świeckie, światowe stowarzyszenie katolickie, inspirowane duchowością św. Ignacego z Loyoli.

 

Historia w Polsce

Zdrapka została przeniesiona na grunt polski z Irlandii. Od pierwszej edycji w 2015 roku, która miała kilkuset uczestników, akcja zyskuje na popularności. W roku 2018 dotarła już do setek tysięcy osób w Polsce i poza granicami kraju: w Stanach Zjednoczonych, Skandynawii, Australii, Syberii, Afganistanie i Kazachstanie. Wersja polska rozprzestrzenia się na całą Europę, wszędzie tam, gdzie obecni są Polacy. W Wielkim Poście 2019 z inspiracji polskiej WŻCh ruszą pierwsze edycje Zdrapki w Hongkongu, Makau i na Tajwanie. Globalny projekt przyjął nazwę OGINI.org, jest to anagram hiszpańskiej formy imienia św. Ignacego.

 

Źródło i cele akcji

Źródło Zdrapki Wielkopostnej tkwi w Ćwiczeniach Duchowych św. Ignacego, który uczy w nich odkrywania Boga we wszystkich rzeczach.

Celem nadrzędnym Zdrapki jest odkrycie przez uczestnika bliskości Boga, który kocha za nic, i odpowiedź na Jego miłość. Cele kolejne to pomoc chrześcijanom w przeżyciu Wielkiego Postu w refleksji, większym zrozumieniu własnej wiary i uświadomieniu, że chrześcijaństwo można świadomie praktykować w codziennym zabieganiu. Zaletą akcji jest swoiste prowadzenie uczestników przez każdy dzień Postu, aż do Świąt Wielkanocnych. Dlatego organizatorzy chcą dotrzeć również do osób, które nie mają pomysłu na przeżycie Postu.

 

Zdrapka 2019

Przesłanie na rok 2019 brzmi „Każdego dnia żyj w mocy Bożego Ducha”. Odpowiada ono na hasło programu duszpasterskiego na lata 2017-2019. Tegoroczna edycja nawiązuje również do słowa–klucza w nauczaniu papieża Franciszka  gaudium – radość i papieskich dokumentów mówiących o radości z życia przy Jezusie Chrystusie.

W tym roku rusza nowa formuła: OPEN SOURCE – chcemy, aby idea zdrapki pojawiła się wszędzie. Zapraszamy wszystkie media, społeczności, blogerów do publikowania zadań i swoich wielkopostnych challengy pod patronatem Zdrapki Wielkopostnej.

Zdrapka w formie „tradycyjnej” rusza w Środę Popielcową, 6 marca, ostatnim dniem będzie Poniedziałek Wielkanocny, 22 kwietnia. Premiera wizerunku zdrapki odbyła się 13 lutego.

 

 

Dziś rozpoczyna się okres Wielkiego Postu. W Kościele katolickim przeżywamy Środę Popielcową. Z tej okazji gościem Szymona Gajewskiego, rzecznika prasowego międzynarodowej akcji społecznej Zdrapka Wielkopostna, jest ojciec Zbigniew Leczkowski, jezuita, superior kościoła akademickiego p.w. Świętego Ducha w Toruniu. Szczęść Boże Ojcze.

Szczęść Boże.

Moje pierwsze pytanie brzmi następująco: Czemu służy okres Wielkiego Postu w Kościele? (0:26-0:29)

Okres Wielkiego Postu jest takim czasem postu i pokuty, jak to się mówi potocznie. To oznacza w praktyce czas postu, czyli pewien czas pracy nad naszą sferą duchową, kiedy powstrzymujemy się od czegoś, coś sobie ograniczamy, niekoniecznie musi to być tylko jedzenie czy picie, ale na przykład internet, korzystanie z telewizji, żeby bardziej otworzyć się na sferę ducha, bardziej tu popracować. A zarazem czas pokuty, czyli oznacza, że podejmujemy pewne zdziałania zewnętrzne. Nie musi to być od razu włosienica, jakieś umartwianie się takie bardzo klasycznie rozumiane, ale na przykład uczestniczymy w drodze krzyżowej, uczestniczymy w rekolekcjach. Podejmujemy może więcej czasu modlitwy, adoracji, żeby wejść jakoś głębiej w taką relację z Panem Bogiem, odnowić ją, może czasami odgrzebać. Natomiast czymś takim ważnym jeszcze, w przeżywaniu Wielkiego Postu, jego sensu, jest to, że ten czas zaprasza nas, by wyjść z takiej tylko bierności, że ja jestem ciągle tym, który tylko coś otrzymuje od Pana Boga, ale mam stawać się coraz bardziej kimś, kto jakoś też Go naśladuje, stara się żyć jak Jezus Chrystus, pełnić w konkrecie swojego życia Jego wolę i jakoś Go naśladować, co dla każdej i każdego z nas oznacza co innego.

W okresie Środy Popielcowej jest obrzęd posypania głowy popiołem. Co wyraża ten gest, jaki jest sens tego posypania głowy popiołem?  (1:55-2:09)

Myślę, że ten sens zobaczyć można w dwóch wezwaniach, które są wykorzystywane w trakcie tego obrzędu posypania głowy popiołem. Pierwsze z nich to jest „pamiętaj człowieku, z prochu powstałeś i w proch się obrócisz”. Czyli ten symbol posypania głowy popiołem jest przypomnieniem o naszej kruchości, ograniczoności, bycia stworzeniem, pamiętania, że bez Pana Boga jesteśmy tylko prochem. Ale zarazem jest też drugie wezwanie: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Zaproszenie, aby pomimo mojej słabości, kruchości, jako człowieka, tego że jesteśmy tak naprawdę prochem wobec Pana Boga, to jesteśmy przez Niego ukochani, wybrani. Ale On szanuje naszą wolność, zapraszając abyśmy nakierowywali swoje życie na Niego. I stąd to wezwanie do nawrócenia i do przemiany. Myślę, że Środa Popielcowa jest też takim szczególnym dniem i ten obrzęd posypania głów popiołem jest ważny dla wszystkich, bo tak naprawdę każdy, kto przyjdzie do kościoła może z tego skorzystać. Nikt nie jest wykluczony. A zatem mamy tak dużo ludzi w naszym kościele. Tak naprawdę jest to taki dzień w roku, kiedy mamy najwięcej ludzi w kościele, przychodzących i uczestniczących we mszy świętej.

Z okazji Wielkiego Postu i Środy Popielcowej od paru lat temu okresowi towarzyszy także Zdrapka Wielkopostna. Dziś odbywa się kolejny już, piąty, finał Zdrapki Wielkopostnej. Jak, według Ojca, zdrapka wielkopostna może pomóc, i czy w ogóle pomaga, w przeżywaniu Wielkiego Postu? (3:33-3:53)

Myślę, że Zdrapka Wielkopostna bardzo może pomóc, proponując na każdy dzień pewne, takie proste zadania. Zadania dotyczące sfery duchowej, ale także kwestii relacji z moimi bliskimi i zarządzania moim czasem, kwestii podejścia do spraw społecznych, do spraw naszej Ojczyzny. Proste, konkretne zadania, możliwe do realizacji dla każdego, które pokazują, że tak naprawdę droga naszej przemiany, która ma dokonywać się w Wielkim Poście, składa się z takich małych kroków. To nie muszą być wielkie rzeczy, ale drobne rzeczy, które jednak robimy i coś zmieniają w naszym myśleniu, postrzeganiu też innych i Pana Boga.

Zdrapka Wielkopostna mocno zakorzeniona jest w duchowości ignacjańskiej. Gdzie najmocniej widać tę duchowość ignacjańską w Zdrapce Wielkopostnej?  (4:38-4:51)

Myślę, że widać tę duchowość ignacjańską w Zdrapce Wielkopostnej w pewnej konkretności tych zadań. Tak się mówi o duchowości ignacjańskiej, że ona jest bardzo taka konkretna, że tak naprawdę ma odpowiadać na takie konkretne pytania: jak żyć? jak odnosić się do moich najbliższych? jak gospodarować swoim czasem? co robić ze swoimi pieniędzmi? I między innymi tutaj pewne kierunki pokazuje także Zdrapka Wielkopostna. A drugi element, który w tym roku, tak zauważyłem, pojawił się w Zdrapce Wielkopostnej, to jest to zaproszenie, aby każdego dnia obserwować swoje wewnętrzne poruszenia. Czyli na przykład: zapał, radość, bliskość, wdzięczność, trudność, zniechęcenie itd. i zapisywać to, czego doświadczam każdego dnia. To jest takie bardzo ignacjańskie, że jest jakieś ćwiczenie, coś robię i nie tylko jest ważne, to co robię, ale tak naprawdę nawet ważniejsze jest to, co się we mnie dzieje i co to pokazuje o mnie. I do tego zaprasza w tym roku także Zdrapka Wielkopostna.

To jakby mógł Ojciec jednym zdaniem podsumować: co jest największą wartością Zdrapki Wielkopostnej? (5:52-5:58)

Myślę, że taką największą wartością jest pewna konkretność. Konkretność i zaproszenie do małych, ale konkretnych kroków, które wpływają na moje przeżywanie Wielkiego Postu i wyrywają mnie też z takiej rutyny codziennego zabiegania, skupienia tylko na sobie, na swoich sprawach, ale otwierają mnie na coś poza mną: na Pana Boga, na drugiego człowieka, ale też na sprawy ważne, które dzieją się wokół mnie.

Bardzo dziękuję Ojcu za rozmowę. 

Bardzo dziękuję również.